Został
pierwszym po II wojnie światowej proboszczem parafii św. Wawrzyńca
w Strzelcach Opolskich. To on organizował życie parafialne
mieszkańców miasta i zmagał się z powojennymi problemami,
przetrwał czasy komunistycznych represji. Jego grób znajduje się
naprzeciwko głównego wejścia do cmentarnego kościółka św.
Barbary w Strzelcach Op. Zapraszam do zapoznania się z rysem
biograficznym ks. kanonika Faustyna Zbaniuszka.
Płyta
nagrobna ks. proboszcza Faustyna Zbaniuszka.
(zdjęcie
zbiory własne)
Ksiądz
Faustyn Zbaniuszek urodził się 12 grudnia 1899 roku w Krzyżowicach.
Był synem Jerzego Zbaniuszka i Franciszki z domu Skrobol. Szkołę
podstawową ukończył w Krzyżowicach; do gimnazjum uczęszczał w
Koźlu i Rybniku. Po zdanej maturze rozpoczął studia teologiczne na
Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Po
ich ukończeniu przyjął święcenia kapłańskie dnia 20 września
1924 roku.
W
latach 1926 – 1927 pracował w diecezji krakowskiej jako wikary w
Babicach, następnie od 1927 do 1931 roku jako prefekt szkół w
Brzeszczach (powiat Oświęcim), a w latach 1931 – 1939 jako
prefekt szkół w Białej Krakowskiej. W czasie II wojny światowej
był rezydentem w Lipniku koło Białej (1939 – 1940), a później
administratorem parafii w Kozach koło Bielska Białej do 1945 roku.
Po wojnie, kiedy administratorem apostolskim w Opolu został ks.
infułat dr Bolesław Kominek, ks. Zbaniuszek został zaproszony
przez niego do pracy w parafii św. Wawrzyńca w Strzelcach
Opolskich. Dekretem z dnia 12 grudnia 1945 roku został mianowany
przez niego administratorem strzeleckiej parafii. Ksiądz Faustyn
Zbaniuszek został następcą księdza Karla Lange na stanowisku
proboszcza w Strzelcach.
Ks.
Faustyn Zbaniuszek
(źródło:
Głos św. Wawrzyńca. Pismo parafii św. Wawrzyńca w Strzelcach
Op., wyd. z dnia 08.06.1997 r.)
Dnia
21 sierpnia 1946 roku odbyło się oficjalne wprowadzenie go na urząd
proboszcza w Strzelcach Opolskich. Dokonał tego ks. dziekan Bernard
Kudlak z Jemielnicy w obecności ks. radcy Wiktora Hrubego, który
pełnił wówczas obowiązki kapelana więziennego, oraz w obecności
ks. Tateusza Blicharskiego kapelana szpitalnego w Strzelcach
Opolskich i katechety niedawno otwartego gimnazjum w Strzelcach Op.
oraz księży katechetów: Piotra Stanoszka i Ignacego Jany.
Karol
Mutz, mieszkaniec Strzelec Opolskich, tak wspomina w jednej ze swoich
książek: „[...]
Dopiero 15 sierpnia 1946 administratorem parafii św. Wawrzyńca
został ks. kanonik Faustyn Zbaniuszek, który miał do pomocy radcę Wiktora Hrubego (kapelana więziennego) i ks. Tadeusza Blicharskiego
(katechetę i kapelana szpitalnego), ponad to katechetów Ignacego
Jany i Piotra Stanoszka. W mszach świętych każdy mógł
uczestniczyć, gdyż tak jak przedtem odprawiane były po łacinie za
wyjątkiem czytań i kazania. Rano o szóstej śpiewano, równocześnie
z odprawianą mszą, Godzinki ku Czci Najświętszej Marii Panny.
[...] Normalną rzeczą były też „ciche msze święte”. Gorzej
było ze spowiedzią, gdyż większość nie mówiła po polsku, a
już wcale spowiadać się po polsku niewielu potrafiło. [...]
Pamiętam czasy, kiedy wszyscy mieli jeszcze w pamięci okres
powojenny, poniewierki, a ksiądz proboszcz Zbaniuszek, w dobrej
chyba wierze, próbował wprowadzić w Strzelcach zwyczaje z
centralnej Polski. I na sugerowanie pieśni „Boże coś Polskę”
ludzie śpiewali „Serdeczna Matko”, na wprowadzenie w litanii
„Królowo Polskie” mało kto odpowiadał. Dekorowanie flagami
państwowymi kościoła było źle widziane, tym bardziej, że
ówcześnie władze zwalczały kościół. I odstąpiono od tego. Ale
kiedy do parafii zawitał Obraz Matki Bożej Częstochowskiej, to
pobożnie go witano. Czekano też godzinami w złą pogodę na mający
przejeżdżać przez Strzelce obraz. Samochód z obrazem na minutę
zatrzymał się na drodze obok Ratusza tak, że wszyscy czekający
mogli go pozdrowić. [...]”
Ksiądz
Faustym Zbaniuszek energicznie zabrał się do organizacji życia
religijnego w Strzelcach Opolskich. Przyszło mu pracować w
niezwykle trudnych warunkach społecznych, politycznych, a także
ekonomicznych. Miasto Strzelce Opolskie uległo zniszczeniu w 80
procentach w wyniku przejścia Armii Czerwonej. Były to czasy
integracji ludności autochtonicznej i napływowej. Sytuacja
polityczna była niepewna. Panowała bieda, a ślady działań
wojennych wciąż jeszcze były widoczne w mieście oraz w kościele
parafialnym.
W
pierwszych dniach jego urzędowania powołana została rada
parafialna, która miała za zadanie udzielanie pomocy w
organizowaniu życia religijnego i usuwanie szkód spowodowanych
wojną. Została zorganizowana nauka religii. W pierwszych latach
powojennych odbywała się w szkole, tak jak przed II wojną
światową. Lekcje zaczynały i kończyły się modlitwą. Katechezę
prowadzili księża oraz siostra Zofia ze zgromadzenia Sióstr
Szkolnych de Notre Dame. Dzieci uczestniczyły wraz ze swymi
wychowawcami w niedzielnych nabożeństwach. Spotykano się w
szkołach i wspólnie, parami udawali się do kościoła. Współpraca
władz kościelnych z władzami oświatowymi układała się bardzo
dobrze. Wszystkie zarządzenia, komunikaty i ogłoszenia szkolne
odczytywane były w kościele. Na przełomie lat czterdziestych i
pięćdziesiątych XX wieku władza polityczna wyrugowała naukę
religii ze szkół. Katecheza została przeniesiona do
przykościelnych salek katechetycznych, które ustawione były
wówczas na pozostałościach starego cmentarza. W salkach tych
odbywały się lekcje religii do czasów „odwilży”
październikowej w 1956 roku, kiedy to – na krótko z resztą –
religia wróciła do szkół. Od roku 1958 rozpoczęła się akcja
usuwania religii ze szkół. Trwała ona do 1961 r. W tym roku
usunięto ją ze wszystkich szkół.
W
1946 roku powołana został do życia parafialna Caritas, w skład
której wchodzili między innymi ksiądz proboszcz i siostra
Elżbietanka, przedstawicielka zakonu już wcześniej zajmującego
się pracą charytatywną na terenie parafii. Potrzeby w tym zakresie
były ogromne. W dniach od 6 do 13 października 1946 roku w Tygodniu
Miłosierdzia obchodzonego pod hasłem „Caritas w trosce o dziecko”
zorganizowano w kościele zbiórkę pieniędzy na osierocone dzieci,
stałą opieką objęto 371 sierot oraz 103 starców. Niestety
również i ta instytucja została wkrótce zlikwidowana przez
władze. Praca duszpasterska księdza Faustyna Zbaniuszka prowadzona
była z wielkim rozmachem.
W
pierwszym roku proboszczowania zorganizował on pielgrzymkę
parafialną specjalnym pociągiem do Częstochowy, jako podziękowanie
za tych, którzy powrócili z wojny i jako prośba o szczęśliwy
powrót tych, którzy jeszcze wrócić nie mogli. W czasie tej
pielgrzymki został zakupiony obraz Matki Bożej Częstochowskiej,
który później umieszczono w bocznym ołtarzu świątyni
parafialnej obok ambony, jako wotum. Dzisiaj znajduje się on z
prawej strony ołtarza głównego, umieszczony na ścianie –
nieopodal chrzcielnicy. Kilka dni po tej pielgrzymce parafię św.
Wawrzyńca w Strzelcach Op. odwiedził Administrator Apostolski, ks.
infułat dr B. Kominek, przyjaciel strzeleckiego proboszcza dość
często goszczący na plebani. Wygłosił on w poewangelickim
kościele przy ulicy Opolskiej (dziś kościół Bożego Ciała)
referat na temat „Kościół na przełomie wieków”.
Obraz
Matki Bożej Częstochowskiej zakupiony przez ks. proboszcza
Zbaniuszka podczas pielgrzymki - do dziś znajduje się on w kościele
św. Wawrzyńca w Strzelcach Op.
(zdjęcie
zbiory własne)
Ćwierćwiecze
kierowania parafią przez ks. Faustyna Zbaniuszka obfitowało w wiele
wydarzeń i inicjatyw. Dużym jego osiągnięciem była znaczna
integracja ludności zamieszkałej w Strzelcach po 1945 roku oraz
renowacja wnętrza kościoła. Były to również czasy nieustannych
jego zmagań i kłopotów związanych z ateizacją życia prowadzoną
przez ówczesne organy władzy. Ksiądz proboszcz Faustyn Zbaniuszek
był wielokrotnie wzywany i przesłuchiwany przez milicję. Władze
utrudniały mu organizację tradycyjnych procesji w okresie Bożego
Ciała, a w związku z „upaństwowieniem majątku kościelnego”
zarekwirowano mu część dóbr kościelnych, obejmujących nawet
meble na plebani. Przesiedlono też siostry zakonne ze zgromadzenia
Elżbietanek pracujące i mieszkające w szpitalu. Ze Strzelec
odeszły siostry ze zgromadzenia Sióstr Szkolnych de Notre Dame. W
dawnej kaplicy św. Józefa, przekształconej w siedzibę sióstr
Elżbietanek, w której między innymi wydawały posiłki dla
ubogich, został zlicytowany sprzęt kuchenny i inne urządzenia. To
tylko kilka przykładów szykan wobec strzeleckiego kościoła. Nic
więc dziwnego, że w tym okresie kościół w Strzelcach był bardzo
biedny, a ponadto był pozbawiony przez władze możliwości
działania na rzecz społeczeństwa. Społeczeństwo jednak pozostało
wierne Kościołowi. Dzieci z zapałem uczyły się religii. Nawet
dzieci partyjnych dygnitarzy potajemnie uczyły się zasad wiary i
przystępowały do sakramentów świętych.
W
pamięci strzeleckich wiernych ksiądz proboszcz Faustyn Zbaniuszek
zapisał się jako gorliwy duszpasterz, szczególną opieką
otaczający najmłodsze pokolenie. Dla ludzi był zawsze życzliwy,
otwarty na ich potrzeby i opiekuńczy. Do parafian odnosił się z
ojcowską otwartością i miłością, darzył ich zaufaniem i mężnie
znosił wszelkiego rodzaju szykany ze strony władzy ludowej.
Ksiądz
Zbaniuszek zmarł 6 października 1971 roku, w wieku 72 lat. Jego
ciało zostało złożone do grobu na parafialnym cmentarzu w pobliżu
kościoła pod wezwaniem św. Barbary w Strzelcach Opolskich.
Parafianie pamiętają zawsze o nim. Świadczą o tym między
innymi często stojące na jego płycie nagrobnej świeże kwiaty.
Pogrzeb
ks. proboszcza F. Zbaniuszka.
Wyniesienie
trumny z kościoła św. Wawrzyńca oraz przemarsz konduktu
pogrzebowego przez miasto na cmentarz.
(źródło:
Gaworski M., Strzelce Op. Miasto i powiat na dawnych pocztówkach)
Grób
ks. proboszcza Faustyna Zbaniuszka na strzeleckim cmentarzu
parafialnym - widok dzisiejszy.
(zdjęcia
zbiory własne)
Tekst
opublikowany po raz pierwszy na starym blogu (historian.bloog.pl)
dnia 09. 09.2015 | 22:22
Bibliografia:
-
Baldy S., Historia parafii w zapiskach – rok 1946 [w:] Głos św. Wawrzyńca. Pismo parafii św.Wawrzyńca w Strzelcach Op., nr 2 (28), Wielkanoc ’97.
- Hanich A., Dekanaty i parafie Administracji Apostolskiej Śląska Opolskiego w latach 1945 – 1946, Opole 2009.
-
Mutz K., Strzelce Opolskie przed 1945 i po, Krapkowice 2013.
-
Smoleń S., T., Strzelce Opolskie. Miasto i kościół na przełomie wieków, Strzelce Op. 2008.
-
100 – lecie poświęcenia kościoła p. w. św. Wawrzyńca w Strzelcach Op. 1907 – 2007. Pracazbiorowa pod red. Teresy Smoleń i Stanisława Tubka, Strzelce Opolskie 2007.
-
http://www.encyklo.pl/index.php5?title=Zbaniuszek_Faustyn
Komentarze
Prześlij komentarz